پیش بینی سلامت عمومی براساس تصویر بدنی، استرس و ویژگی های شخصیتی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سلامت عمومی در دانشجویان براساس تصویر بدنی، استرس و ویژگی های شخصیتی بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود. 200 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دانشگاه تبریز به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس رویدادهای زندگی (پیکل و همکاران، 1975)، پرسشنامۀ چندبعدی روابط بدن ـ خود (کش، 1994)، آزمون شخصیتی (آیزنگ، 1985) و پرسشنامۀ سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چندگانه به شیوۀ گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که همبستگی معناداری بین فشارهای روان شناختی و سلامت روانی و عمومی دانشجویان وجود دارد، ولی بین فشارهای روان شناختی و تصویر بدنی و سه عامل شخصیتی همبستگی معناداری وجود نداشت. همچنین، همبستگی منفی معناداری بین سلامت عمومی و نوروزگرایی و همبستگی مثبت معناداری بین سلامت عمومی و برون گرایی وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد فقط سه متغیر نورزگرایی، تصویر بدنی و استرس روانی قادر به پیش بینی سلامت روانی و جسمی دانشجویان هستند (001/0>p). همچنین، برون گرایی و روان پریشی پیش بین سلامت روانی دانشجویان نبودند.